Η ΗΧΏ.....

Γράφει ο Σπύρος Ζαχαρόπουλος,

Ένας χωρικός περπατούσε κάποτε με τον γιο του στα ορεινά μονοπάτια του χωριού τους. Ξαφνικά σε μια απότομη πλαγιά ο μικρός σκόνταψε γλίστρησε και έπεσε ένας δυνατός πόνος διαπέρασε το κορμί του.
Ασυναίσθητα μια δυνατή κραυγή πόνου ακούστηκε στην ήσυχη ερημιά, ααααχχχχ. Απ' την απέναντί πλευρά του βουνού ακούστηκε η ίδια κραυγή, ααααχχχχ.

Γεμάτος περιέργεια ο μικρός ρώτησε. -Ποιος είσαι; Η μόνη απάντηση που πήρε ήταν.

- Ποιος είσαι; -Τι θέλεις; -Τι θέλεις; επαναλαμβάνει η ίδια φωνή.. Νευρίασε ο νέος και με επιθετικότητα φωνάξει. -Είσαι δειλός; η ίδια φωνή -Είσαι δειλός; Αμέσως γύρισε στον πατέρα του γεμάτος απορία και ρώτησε : Μπαμπά τι συμβαίνει;- Γιε μου απάντησε ο πατέρας “πρόσεξε”!!! Και φώναξε κι αυτός δυνατά- Σε ευχαριστώ πολύ. Η φωνή -σε ευχαριστώ πολύ- Σ' αγαπώ πραγματικά-Σ' αγαπώ πραγματικά. Το παιδί μη μπορώντας να καταλάβει τι συμβαίνει κοίταξε απορημένος τον πατέρα του. Αυτός τον χαϊδεύει στο κεφάλι και του εξηγεί: Το φαινόμενο αυτό οι άνθρωποι το ονομάζουν ΗΧΩ είναι ο αντίλαλος της φωνής μας, εγώ όμως το λέω ΖΩΗ είναι η ζωή που σου δίνει πίσω αυτό που της δίνεις. Είναι ο καθρέφτης των πράξεων σου. Αν θες σεβασμό και κατανόηση δώσε το ίδιο. Αν θες αγάπη, υπομονή, αλήθεια, εμπιστοσύνη όλα είναι σαν την ΗΧΩ ότι δώσεις θα πάρεις...Καλές πράξεις...Επιστρέφονται διπλά σε αυτόν που τις έκανε..

Οι άνθρωποι σήμερα βυθισμένοι στα προβλήματά τους και στον αθέμιτο ανταγωνισμό δεν βρίσκουν χρόνο να σκεφτούν πως πρέπει να φέρονται, πως πρέπει να πράττουν.....